|
Status prawny i ewentualne wykorzyst. EUWT
Obecną sytuację oraz tendencje rozwoju można ująć w następujących tezach:
- Czeskie części euroregionów mają formę prawną stowarzyszeń branżowych osób prawnych w myśl § 20 lit. f) kodeksu cywilnego nr 40/1964 Dz. U. z późniejszymi zmianami lub stowarzyszeń gmin w myśl § 49 ustawy o gminach nr 128/2000 Dz.U. z późniejszymi zmianami (przede wszystkim w zależności od tego, czy członkami stowarzyszenia są tylko gminy lub także ich podmioty).
- Stowarzyszenia branżowe osób prawnych mają słaby status prawny, ponieważ mają rangę innych stowarzyszeń. Ze względu na rolę, jaką odgrywa większość euroregionów w rozwoju obszaru przygranicznego lub we wdrażaniu europejskich programów pomocowych, ten status prawny nie jest w pełni adekwatny do ich znaczenia.
- Narodowe części euroregionów tworzą wspólny euroregion w oparciu o porozumienie o współpracy z częściami z drugiej strony granicy.
- Porozumienia te mają w większości przypadków formę pisemną, opisując funkcjonowanie euroregionu oraz wspólne struktury.
- Porozumienia te nie powołują podmiotu prawnego na szczeblu transgranicznym, a więc euroregion jako taki nie posiada osobowości prawnej. Tę mają tylko jego poszczególne części narodowe.
- Mniej więcej połowa euroregionów rozważa stworzenie wspólnego podmiotu prawnego - jednak stopień zaawansowania tych rozważań w dużym stopniu się różni.
- Euroregiony, które rozważają stworzenie transgranicznego podmiotu prawnego, w większości planują wykorzystanie instrumentu prawnego EUWT.
- W odniesieniu do EUWT większość euroregionów pozostaje w fazie wyczekiwania. Tylko niektóre podejmują czynności przygotowawcze (przede wszystkim analityczne).
|
